چاکریم! چه فیلمی بود این "Black Tea" (چای سیاه)! راستش رو بخوای از اسمش که اصلا نمیشه حدس زد چی از آب دراومده، نه؟ آخه "چای سیاه" یه جورایی حس نوشیدنی و دورهمی میده، ولی وقتی پوسترش رو دیدم یه کم کنجکاو شدم. پوسترش یه جوری بود که انگار یه قصه عشقی قراره تعریف کنه، اونم از نوع خاصش. داستان فیلم درباره یه خانوم اهل ساحل عاجِ به اسم آیا که روز عروسیش یهویی میزنه زیر همه چی و فرار میکنه میره چین! شانس رو ببین، سر از یه مغازه چای فروشی در میاره تو شهر گوانگجو. اونجا با یه مرد میانسال چینی ۴۵ ساله به اسم کای آشنا میشه و دلشون گیر هم میکنه. حالا فکر کن، دختر آفریقایی، پسر چینی، وسط چین! معلومه که این وسط کلی چالش و حرف و حدیث هست. هم گذشته خودشون، هم نگاه های بقیه... قشنگ معلومه کارگردان خواسته یه قصه متفاوت از عشق رو نشون بده، عشقی که مرز و ملیت نمیشناسه. کارگردان فیلم، آقای عبدالرحمان سیساکو، کارگردان خیلی معروفیه انگار. حالا من خیلی فیلم‌هاشو ندیدم، ولی اسمش به گوشم خورده بود. انگار فیلم "تیمبوکتو" رو هم ایشون ساخته که خیلی جایزه برده. بازیگر نقش آیا هم یه خانوم به اسم نینا مِلو هست که من نمیشناختم راستش، ولی تو فیلم خیلی خوب بازی کرده. آدم حس میکنه واقعا داره یه چیزی رو تجربه می‌کنه. اون آقاهه، چانگ هان هم خوب بود، یه جور آرومی و متانت خاصی تو بازیش داشت که به نقش کای میومد. حالا بریم سراغ نقد و بررسی‌ها. جالبه که نظرات راجع به این فیلم خیلی دو دسته بوده. یه سری از منتقدها خیلی تعریف کردن و گفتن فیلم خیلی لطیف و دلنشینه و کارگردان کارش درسته. یه منتقد خارجی بود میگفت فیلم مثل یه اثر هنریه و خیلی خوب ساخته شده. فیلمبرداریش رو هم خیلی تعریف کرده بودن، میگفتن آدم حس میکنه داره یواشکی زندگی این آدما رو نگاه میکنه. حتی یه جا خوندم یه منتقدی به فیلم نمره A داده بود! ولی خب، اون طرف قضیه هم هست. یه سری دیگه از منتقدها هم بودن که خیلی حال نکردن با فیلم. یه سایتی به اسم "Variety" نوشته بود فیلم خیلی "ضعیف" از آب دراومده و اون حس و حال عاشقانه‌ای که باید داشته رو نداره. یه مجله دیگه هم بود "Hollywood Reporter"، اونا هم گفته بودن فیلم "گیج کننده" است و داستان سرراست نیست. یه بنده خدایی دیگه هم از "South China Morning Post" انتقاد کرده بود که فیلم نتونسته تجربه آفریقایی‌ها تو چین رو خوب نشون بده و دیالوگ‌هاش هم جالب نیست. حتی یه جا گفته بود اسم "چای سیاه" که برای شخصیت اصلی انتخاب شده، خودش یه جورایی نشون میده فیلم چقدر اشتباه رفته! چه سخت میگیرن بعضی‌ها! ولی با همه این حرفا، فیلم تو جشنواره برلین هم برای جایزه خرس طلایی نامزد شده بود، که خودش کلیه! یعنی بالاخره یه چیزایی داشته که به جشنواره به این مهمی راه پیدا کرده دیگه. به نظر من، این فیلم "Black Tea" شاید اون فیلمی نباشه که همه رو عاشق خودش کنه، ولی یه فیلم خاصه. یه جورایی مثل خود چای سیاه میمونه، بعضی‌ها عاشقش میشن، بعضی‌ها هم نه. ولی اگه دنبال یه فیلم عاشقانه متفاوت با یه قصه بین فرهنگی میگردی، شاید بد نباشه یه فرصت بهش بدی. من که خوشم اومد از متفاوت بودنش. حداقلش اینه که یه فیلم کلیشه‌ای و تکراری نیست. نظر تو چیه؟ دیدیش؟